Nie należy wstydzić się ubóstwa. Istnieje o wiele więcej ludzi, którzy powinni wstydzić się swego bogactwa.

 Najlepiej ze wszystkich mają lekarze: ich sukcesy biegają po świecie, a niepowodzenia są zakopywane w ziemi.

 Kiedy ma się paskudną gębę, narzekanie na lustro jest zajęciem zupełnie jałowym.

 Nie można nakłonić umysłu, by poniechał jakiejś myśli, tak jak nie można zmusić morza, by nie zalewało brzegu. Dla marynarza zwie się to przypływem, dla winowajcy – wyrzutem sumienia. Bóg wzburza duszę jak ocean.

 W naturze człowieka leży rozsądne myślenie i nielogiczne działanie.

 We współczesnym świecie jednostka ma coraz mniej do powiedzenia i coraz więcej możliwości wyrażania tego.

 Prawy człowiek nie wypiera się swoich słów; lew nie najada się aż tak, by wymiotować.

 Od grzechu i mądrość człowieka nie uwolni, popełnić go może każdy.

 Wyrwa po człowieku może być maleńka, np. kalibru 7 mm.

 Kiedy człowiek pokona przestrzeń międzyludzką?