Aby zdobywać wielkość, człowiek musi ...

 Hipokryzja to wstydliwość łajdaka.

 Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem
z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.

 Ludzie wiele mówią o znakach.
Ale sami nie wiedzą dokładnie, o czym mówią.

 Gdzie człowiek, tam i okazja do wyświadczania dobrodziejstw.

 Łatwiej wybaczamy tym, którzy nas nudzą w niż tym, których my nudzimy.

 Nie ma nic gorszego niż człowiek, który się czegoś spodziewa...I którego nic nie spotyka.

  W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.

 Ludziom zawsze wydaje się, że ich cierpienie jest największym cierpieniem na świecie.

 Twierdzę, że bogactwo nie jest dobrem; gdyby nim było. czyniłoby ludzi dobrymi.

 Tchórz wiele razy umiera, nim umrze.
Człowiek waleczny kona tylko raz.
Ze wszystkich dziwów o jakich słyszałem
najbardziej zawsze zdumiewał mnie jeden:
że ludzie boją się śmierci, choć wiedzą, iż
nadejść musi i prędzej czy później - nadejdzie.