Aby zdobywać wielkość, człowiek musi ...

 Człowiek, który w nic nie wierzy, boi się wszystkiego.

 Mędrzec zwyczajnych ludzi z rozmowy ocenia a niezwyczajnych mężów poznaje z milczenia.

 Kiedy się wiele w życiu wycierpiało, każde dodatkowe cierpienie jest jednocześnie
czymś nie do zniesienia, i błahostką.

 Niech nienawidzą, byleby się bali.

 Pociechy udziela niebo. Od ludzi oczekuje się pomocy.

 W obliczu niebezpieczeństwa ciało traci swą wartość i zarazem znika jego kult. Człowiek przestaje interesować się sobą. Ważne jest tylko to, czemu służy.

 Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.

 Człowiek jest istotą między przepaściami.

 A człowiek zdenerwowany jest podwójnie niebezpieczny.

 Milsze jest człowiekowi jedno drzewo, które sam zasadził, niż cały ogród przez innych zasadzony.