Człowiek wielkiego serca nie może ...

 Człowiek straciłby odwagę, gdyby nie był podtrzymywany przez fałszywe wyobrażenia.

 Nigdy nie będzie postępowym coś, co nie wyrasta z ludzkiej wolności i moralnego współdziałania.

 Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.

 Zwyczaje człowieka wykuwająjego los.

 Bezinteresowność
i odwaga nie tak bardzo się różnią.

 Tutaj bycie w dobrej formie niczemu
nie służy. Liczy się tylko doskonałość.

 Kto chce być sędzią wśród ludzi, sam musi być człowiekiem.

 Człowiek poprzez człowieka.
Człowiek względem człowieka.
Człowiek stwarzany człowiekiem.
Człowiek spotęgowany człowiekiem.
Czy to moje złudzenie, że widzę w tym utajoną nową rzeczywistość?

 Głupotą jest znikać z życia kogoś, kto ustawił nas na pierwszym miejscu. Kto oddał nam swoje serce, duszę i emocje. Uciec bez słów okrywając dnie i noce tej osoby ciszą, pustką i zastanowieniem. Nie róbcie tego. Nie odchodźcie od dobrych ludzi, myśląc, że na nich nie zasługujemy. Możecie im zniszczyć życie.

 Więcej wśród ludzi krwiopijców niż krwiodawców.