Od pierwszego człowieka do końca ...
Od pierwszego człowieka do końca czasów jest i pozostanie słowo jedynym narzędziem, które pozwala ludziom wymieniać marzenia i tajemnice.
Najważniejsze na tym świecie jest dla nas, abyśmy nie wiedzieli, co przyniesie nam przyszłość. Gdybyśmy ją znali, teraźniejszość mogłaby nie istnieć.
Świat wypadł mi z moich rąk.
Jakoś tak nie jest mi nawet żal.
Żuła gumę z taką samą gracją,
z jaką aligator pożera surowe mięso.
Człowiek nie musi być ideałem, żeby być człowiekiem.
Wolność jest możliwa tylko pomiędzy równymi sobie.
Gdyby ludzie zachowywali się tak, jak zachowują się narody, to ubierano by ich w kaftany bezpieczeństwa.
Nie należy potępiać człowieka, ponieważ nigdy nie wiadomo, co się dzieje w jego duszy.
Kiedy się wiele w życiu wycierpiało, każde dodatkowe cierpienie jest jednocześnie
czymś nie do zniesienia, i błahostką.
Nigdy człowiek nie jest tak wielki jak wtedy, gdy klęczy.
Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.