Zwykli ludzie płacą tym, co ...

 Taki jest świat: każdemu się wydaje, że jest lepszy od sąsiada.

 Nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.

 Szczególne - o ile silniej uderzają ludzi słowa niż fakty!

 Żuła gumę z taką samą gracją,
z jaką aligator pożera surowe mięso.

 Dawniej ludzie chodzili na koncert, aby słuchać muzyki, dzisiaj - aby oglądać dyrygenta.

 Człowieka można poznać po ramieniu, po tym, jak patrzy, jak się uśmiecha, ile ma dobra w oczach. A przede wszystkim w sytuacjach rewolucyjnych, fanatycznych, skrajnych i nieprzejednanych. Czy przyjdzie w gorączce, czy przyniesie leki, czy stanie po dobrej stronie (Twojego łóżka), wytrze łzy, przyniesie herbatę, kawę, cokolwiek. Jaka będzie jego ręka, kiedy zdarzy się Twój sukces, jakie będzie serce. Czy zazdrosne czy dobre? Człowieka można poznać po tym, jak mocno się dzieli i jak mocno przeżywa. Po wrażliwości w dłoniach. Po uśmiechu w duszy.

 Język zawsze nas zdradza; mówi prawdę,
kiedy chcemy skłamać i rozpływa się w bezkształcie
wtedy, kiedy najbardziej zależy nam na precyzji.

 Wszyscy, którzy jedno robią, a co innego udają, to ludzie wiarołomni, nieuczciwi, złośliwi.

 Wszyscy tęsknimy za tym, co utraciliśmy. Czasem jednak zapominamy o tym co mamy.

 Kłamstwo ma krótkie nogi.