Człowiek, który jest wewnętrznie wolny ...

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.

 Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem, jakie im pozostaje, jest radość z cudzej krzywdy.

 Człowiek jest tylko człowiekiem - i to z trudnością.

 Szukać prawdy, kochać piękno, chcieć dobra, czynić najlepsze - to zadanie i cel człowieka.

 Odważny uznaje siłę innych.

 Ludzie zbyt szybko wymieniają się słowami, imionami, myślami. A potem znikają.

 Ludzie mogą wątpić w to co mówisz,
ale uwierzą w to co robisz.

 Serce człowieka obmyśla drogę, lecz Pan utwierdza kroki.

 Kiedy umysł rozważa kilka rzeczy naraz, zwykle traci wszystkie wątki i do niczego nie dochodzi.

 Nie ma pośpiechu. Jeśli coś jest nam przeznaczone, wydarzy się - we właściwym czasie, z odpowiednią osobą i z dobrych powodów.