Że dwoje ludzi potrafią żyć ...

 To się nie zdarza, żeby
cokolwiek było tak, jak już było.

 Zazdroszczę ci. W każdej chwili możesz odejść ode mnie. A ja od siebie nie mogę.

 Najkrótsze słowa - tak i nie,
a wymagają największego namysłu.

 Zróbcie coś dla mnie - nigdy się nie zmieniajcie.

 Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie dla tańczących niedźwiedzi,
choć chcielibyśmy poruszyć gwiazdy.

 Człowiek odkrywa siebie, kiedy zmierzy się z przeszkodami.

 Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.

 Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.

 Nie ma nic niemożliwego dla człowieka, jeśli nie musi tego sam zrobić.

 Ludziom zawsze wydaje się, że ich cierpienie jest największym cierpieniem na świecie.