Teolog, który nie kocha sztuki,poezji, ...

 Ludzie nienasyceni są w słuchaniu, gdy im ktoś chce mówić o nich samych.

 Człowiek bez rodziny drży z zimna.

 Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.

 Przyzwoity człowiek nie pisze, nie gra na scenie, nie komponuje.

 Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.

 Ludzie wiele mówią o znakach.
Ale sami nie wiedzą dokładnie, o czym mówią.

 Skoro Ty jesteś dziwna i ja jestem dziwny, to się wspaniale składa, razem zadziwmy świat.

 Głupi mówi to, co wie; mądry zaś wie, co mówi.

 Życie człowieka ma kolor jego wyobraźni.