Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, ...
Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, lecz czyni więcej niż przyrzekł.
Daj człowiekowi koryto, a momentalnie zamieni się w świnię.
Młodość już taka jest, sama ustala
granice wytrzymałości, nie pytając,
czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.
Nie boję się wcale tych grubych i długowłosych ludzi. Boję się raczej tych innych, bladych i wysmukłych.
Ludzie pokój czyniący! weźcie się za dłonie,Fala nieraz obrzuci łańcuch wasz i schłonie,Ale Ów, co przepaściom zatoczył granice,I globów ma u siebie przedziwną kotwicę,I bezforemny - w ludzkie zamknął się maleństwo,I niedotkliwy - ludzkie wycierpiał męczeństwo,Ten przyrzekł.
Kto chce wolności bez zamieszek, chce deszczu bez burzy.
Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
Również miłość bliźniego ma swoje granice, inaczej stałaby się udręka bliźniego.
Głupiec jest kontent z siebie; gdyby przestał być kontent, przestałby być głupcem.
Człowiek – persona non grata.
Niech szaleństwa ojca będą przestrogą a nie usprawiedliwieniem.