Człowiek współczesny szuka przyjemności bez ...
Człowiek współczesny szuka przyjemności bez szczęścia, szczęścia bez zadowolenia, zadowolenia bez mądrości.
Człowiek jest istotą napędzaną popędami, ale pociągają go wartości.
Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez - nie jest prawdziwym człowiekiem.
Cierpienie wymaga więcej odwagi niż śmierć.
Towarzystwo człowieka możnego nie jest godne zaufania.
Szacunek to droga, która biegnie w dwie strony.
Żeby zdobyć szacunek trzeba okazać szacunek.
W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.
Jednym z najcięższych wykroczeń człowieka jest upór wobec tego, co uważamy za miłe i ładne.
Człowiek, jak kot, do miejsca się przyzwyczaja.
Człowieka, którego nazywamy
dziś specjalistą, dawniej nazywano człowiekiem o jasnych poglądach.
Ludzie używają słów tylko po to, by ukryć swe myśli.