Ludzie w ogóle nie myślą. ...

 Pysznego człowieka trudno zadowolić, ponieważ zawsze od innych oczekuje jeszcze czegoś więcej.

 Gdyby małżonkowie nie mieszkali razem, dobre małżeństwa byłyby częstsze.

 Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.

 Większość ludzi używa głowy nie do myślenia,lecz do potakiwania.

 - I to Cię gnębi? Że twoim zdaniem za mało się znamy?
- Nie - odrzekła. - Gnębi mnie to, że nie mam pewności, czy kiedykolwiek się dobrze poznamy.

 Szlachetny człowiek nie boi się ani ciemności, ani światła.

 Czasami ludzie potkną się o prawdę. Ale prostują się i idą dalej,jakby nic się nie stało.

 Jak można być wolnym człowiekiem i żyć w klatce społecznych przesądów?

 Kto nienawidzi, sam siebie niszczy.

 Niech będzie błogosławiony człowiek, który nie mając nic do powiedzenia powstrzymuje się od ubrania tego faktu w słowa.