Ludzie w ogóle nie myślą. ...

 Jak rozkoszne jest towarzystwo wspaniałomyślnych ludzi, którzy nie zwracają uwagi na drobnostki, a mają otwarte oczy na to, co w otaczającym ich świecie jest dobre i wartościowe.

 Tylko ten kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.

 Dopiero wówczas, gdy dostrzeżemy, że żaden człowiek nie jest zupełnie czarny jak diabeł, ani też zupełnie biały, jak anioł, lecz, że wszyscy jesteśmy, jak zebry w paski lub szarzy, jak orły i dopiero wówczas, gdy wyciągniemy z tego spostrzeżenia praktyczny wniosek, mamy możność naprawdę zrozumieć ludzi.

 Prawda, że gwiazdy mówią.
Ale prawdę mówią, kiedy nie są jeszcze gwiazdami.

 To straszne urodzić się bez wyobraźni. Ciekawe, czy to leczą?

 Człowiek mniej jest nieszczęśliwy, gdy nie jest nieszczęśliwy sam.

 Błahe wydarzenie może odegrać dużą rolę tam, gdzie personalne czy grupowe ambicje zastępują politykę.

 Najtrudniej jest być tolerancyjnym wobec najbliższych.

 Zawsze istnieje człowiek bardziej cierpiący od ciebie.

 Najmniejszych ludzi możemy odnaleźć za największymi meblami biurowymi.