Lubię patrzeć oczyma wewnątrz zwróconymi w świat, co się niezmierzony sam w człowieku stwarza.

 Dlaczego ocaleni pozostają bezimienni – jakby ciążyła na nich klątwa –
a poległych otacza się czcią?
Dlaczego czepiamy się tego,
co utraciliśmy, ignorując to,
co udało nam się zachować?

 By się zbliżyć do drugiego człowieka, trzeba oderwać się od siebie.

 Jeśli doprowadzisz do porządku
własne wnętrze, to, co na zewnątrz
samo ułoży się we właściwy sposób.

 Największa głupota ludzka:
bać się co ludzie powiedzą.

 Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.

 Mózg człowieka to unerwiony wszechświat.

 Człowiek szczęśliwy to taki, który nie chce tego, czego nie ma.

 Kto dobrze zna samego siebie, ten czuje swoją nieprawość i nie lubuje się w pochwałach ludzkich.

 Nie należy przebywać z ludźmi, którzy psują nam charakter.