Znają siebie jedynie ludzie płytcy.

 Człowiek roztropny nie gardzi myślą obcą, a głupi i pyszny niczym się nie przejmuje.

 Postrach: człowiek, który nie ma nic do powiedzenia,ale nie wie o tym.

 Często pozory łudzą słabe oczy.

 Niech będzie błogosławiony człowiek, który nie mając nic do powiedzenia powstrzymuje się od ubrania tego faktu w słowa.

 Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.

 Ludzie, zauważyłem, lubią takie myśli, które nie zmuszają do myślenia.

 Samotnym jest się tylko wtedy, gdy ma się na to czas.

 To nie przysięga sprawia,że wierzymy człowiekowi,ale człowiek - że wierzymy przysiędze.

 Barwa jest cierpieniem światła.

 Ludzie są jak kwiaty – cztery miliardy narcyzów.