Znają siebie jedynie ludzie płytcy.

 Jestem człowiekiem chorym... Człowiekiem złym. Niepociągającym.

 Co innego jest złośliwie krytykować i zaczepiać, a co innego poprawiać i błędy prostować, podobnie jak pochwały różnią się od pochlebstw.

 Człowiek bardzo się uskarża przy każdym bólu, a tak rzadko się cieszy, gdy go nie czuje.

 Człowiekowi szkodzi, kiedy jest zniewolony, ale też jeśli ma za wiele wolności.

 Kościół potrzebuje świętych a nie reformatorów.

 Największym nieszczęściem w małżeństwie jest różność charakterów i usposobień.

 Nie sposób być zbyt ostrożnym w wyborze własnych wrogów.

 Mało jest osób, które potrafią ważyć winy bliźnich, nie dokładając na szalę swego palca.

 Zwyczaje człowieka wykuwająjego los.

 Człowiek wzbija się ponad rzeczy ziemskie dwoma skrzydłami: prostotą i czystością.