Kłamią niewolnicy, wolni mówią prawdę.

 Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.

 Możesz być kochany przez wszystkich, ale mimo to być bardzo samotnym.

 Najpodlejszy z ludzi to ten, któremu spełniły się wszystkie marzenia.

 Chociaż kłamstwo jeszcze istnieje – doskonali się tylko prawda.

 To, co najlepsze dla bliskich, jest największym dobrem i dla nas.

 Bo tak już jest, że to, co się widzi i słyszy, zależy w dużej mierze od tego, gdzie się stoi i kim się jest.

 Świat nie jest sercem, ale my ludzie powinniśmy być sercem kosmosu.

 Być człowiekiem znaczy podlegać władcy, któremu na imię cierpienie.

 Gdyby ludzie zachowywali się tak, jak zachowują się narody, to ubierano by ich w kaftany bezpieczeństwa.

 Moje serce nie zawiodło.
To ktoś zawiódł moje serce.