Jak mię oburza Przysłowie,Co złego ...
Jak mię oburza Przysłowie,Co złego człeka psem zowie!Ileż mój pies donieść gotówZłym ludziom obych przymiotów!
Kiedy się wiele w życiu wycierpiało, każde dodatkowe cierpienie jest jednocześnie czymś nie do zniesienia, i błahostką.
Cały świat usuwa się z drogi człowiekowi, który wie dokąd zmierza.
W każdej religii człowiek religijny jest wyjątkiem.
Tylko ten kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.
Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.
Dopóki wiara kwitła, szanowano prawa,
Była wolność z porządkiem i z dostatkiem sława.
Kłamca jest synem marnotrawnym w przysięganiu.
Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.
Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...
Kto nienawidzi, ten już przegrał.