Jak mię oburza Przysłowie,Co złego ...
Jak mię oburza Przysłowie,Co złego człeka psem zowie!Ileż mój pies donieść gotówZłym ludziom obych przymiotów!
Głęboką wodą plan w sercu człowieka, czerpie z niej człowiek przemyślny.
Dom jest tam, gdzie
chcą, żebyś został dłużej.
Zgięte kolana i złożone puste ręce są pierwotnymi gestami wolnego człowieka.
Moja i twoja nadzieja uczyni realnym krok w chmurach.
Moja i twoja nadzieja pozwoli uczynić dziś cuda.
Im człowiek ma mniej zasad, tym łatwiej je porzuca.
Człowiek, który zawsze chce być dowcipny, najczęściej bywa śmieszny.
Jeśli przyjmiesz do siebie zabiedzonego psa i sprawisz, że zacznie mu się dobrze powodzić – nie ugryzie cię. Na tym polega zasadnicza różnica między psem a człowiekiem.
Człowiek plus jego zamiary równa się przypadek.
A moja prawda jak struna drga, radośnie woła lub cicho łka.
To dziwne, ale kiedy człowiek się czegoś boi i oddałby wszystko, byle tylko spowolnić upływ czasu, czas ma okropny zwyczaj przyspieszania swego biegu.