Kiedy spichrze są pełne, ludzie ...
Kiedy spichrze są pełne, ludzie przestrzegają obrzędów i ceremonii.
Kiedy nic już nie ma, wszystko ci odebrano, pozostaje tylko nadzieja - nadzieja do samego końca.
Gdy człowiek krytykuje cudze utwory, czuje się jak generał.
Kłamstwem świat przejedziesz, ale nazad nie wrócisz.
Czasami tak namieszasz, że nie możesz tego odkręcić, nieważne jak bardzo byś się starał. I to prawda, że niektóre zdarzenia odciskają piętno na reszcie Twojego życia.
Człowieka, która czyta poezjo, jest trudniej złamać niż tego, który jej nie czyta.
Jakie jest przeznaczenie człowieka? Być nim.
Trzeba nauczyć się akceptować to, czego nie można zmienić, nawet jeśli się tego nie lubi.
Ludzie mają tę wadę, że wszyscy
chcą budować, a nikt nie chce zająć się utrzymaniem porządku i remontem.
Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.
Czas jest bezwzględnym rzeźbiarzem ludzi.