Największym urokiem świata jest urok ...
Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.
Bo tak już jest, że to, co się widzi i słyszy, zależy w dużej mierze od tego, gdzie się stoi i kim się jest.
Okazywanie wdzięczności jest miarą naszego człowieczeństwa.
W życiu możesz kierować się wyrzutami sumienia, strachem albo zdrowym rozsądkiem; możesz podążać za gniewem albo dumą. Ale pewnego dnia, prędzej czy później, pożałujesz tego. Jedyny sposób by nie żałować, to iść za głosem serca. To prawda, może ci kazać zrobić szalone rzeczy... jak związać się z osobą, od której zdrowy rozsądek każe trzymać się z daleka. Ale jeśli jeden dotyk, jedno słowo, jedna pieszczota tej osoby budzą w tobie takie emocje, że czujesz jakbyś miała zaraz umrzeć - to ja wybieram właśnie to. Życie. Życie w tej pieszczocie, w tym spojrzeniu, w tym uczuciu.
To, co pogrąża człowieka, to wcale nie upadek do wody, lecz pozostawanie pod wodą.
Człowiek miarą wszechrzeczy.
Rozsądny człowiek dostosowuje się do świata; nierozsądny próbuje świat dostosować do siebie.
Człowiek prawdziwie religijny nie powinien żałować swej przeszłości - ona była warunkiem jego powołania.
Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
W pewnym momencie trzeba przestać uciekać, odwrócić się i stawić czoło tym, którzy pragną twojej śmierci. Najtrudniej jest znaleźć w sobie odwagę.
Wkrótce przyszedł sen i zamknął za mną ciężką, ołowianą bramę - po drugiej stronie snów nie było