Tylko dziecko kochamy za to, ...
Tylko dziecko kochamy za to, że jest,człowieka dorosłego za to, czym jest.
- No i tak się zdarzyło, że zakochałem się w niej dokładnie wtedy, gdy ona odkochała się we mnie. Niezła ironia losu, co nie?
- To nazywasz ironią losu? Ja dostałem wpierdol na ulicy Sympatycznej.
Niebo jest tą przyszłością człowieka i ludzkości, której ludzkość sama sobie dać nie możeś
Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.
Wkrótce przyszedł sen i zamknął za mną ciężką, ołowianą bramę - po drugiej stronie snów nie było
Człowiek [...] stworzenie towarzyskie.
Myśl ludzka jest jak mucha: siada na wszystkim.
Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem
z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.
Zwiedzanie nieznanych miejsc zawsze nasuwa myśl
o możliwości zwiedzania innych nieznanych.
Pokora i delikatność nie są cnotami słabych, lecz mocnych, którzy nie potrzebują źle traktować innych, aby czuć się ważnymi.
Głupiec tak się męczy wysiłkiem, że nie potrafi nawet dotrzeć do miasta.