Ludzie prędzej wybaczają temu, kto ...

 Człowiek może ci powiedzieć miliony pięknych słów, ale kiedy patrzysz na jego zachowanie, dostajesz wszystkie odpowiedzi.

 Kłamca nie wierzy innym. Inni nie wierzą kłamcy.

 W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.

 Prawda każdego człowieka należy tylko do niego i do jego historii, tej ukrytej w cieniu, która zapisuje się w mroku naszych umysłów.

 Kto szuka Cię, już znalazł Ciebie;Już Cię ma, komu Ciebie trzeba;Kto tęskni w niebo Twe, jest w niebie;Kto głodny go, je z Twego chleba.

 Idioci i geniusze są wolni od obowiązku rozumienia dowcipów.

 Rady starych ludzi dają światło, ale nie ogrzewają - tak jak słońce zimą.

 Ile pochlebstw potrzebuje człowiek, aby stać się lepszym? Mówi mu się, jaki mógłby być, i już znajduje w sobie upodobanie.

 Czasami kłamstwa, zwłaszcza te najgorsze
są niczym flary wystrzelone w ciemność. Ostrzegają przed zbliżającą się katastrofą.

 Piękno - to złudzenie i pułapka na drodze człowieka, jedno z nie dających się objaśnić przekleństw jego istnienia.