Taki jest świat: każdemu się ...

 Potrafię współczuć cudzym bólom,ale nie przyjemnościom.Jest coś dziwnie nudnego w szczęściu innych ludzi.

 Najtrudniej jest być tolerancyjnym wobec najbliższych.

 W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.

 Naucz się polegać na sobie, żeby inni czuli, że mogą polegać na tobie.

 Człowiek wierzy, musi wierzyć bez cienia wątpliwości w swe osobiste szczęście, w swój los.

 Najlepszy sposób zjednania sobie człowieka - wysłuchać go.

 Ludzie bez przekonań nie budzą zaufania. Sto razy większy budzi u nas szacunek człowiek, który znosi prześladowanie dla swoich przekonań, niż człowiek, który łatwo zrzeka się swoich niby to przekonań dla interesu.

 Staraj się być mądrzejszym od innych, ale nie mów im tego.

 Większości świat jawi się jako groźba i pewnie z tej przyczyny ten świat staje się w końcu dla nich prawdziwym zagrożeniem.

 Gdyby ludzie myśleli o tym, co mówią, to nie mówiliby tego, co myślą.