Ziemia, ojczyzna ludzi.

 Nie ma lustra, które by lepiej odbijało człowieka niż jego słowa.

 Jeden człowiek jest nikim. Dwoje ludzi to już nacja.

 Nie gań poczynań bliźniego, zanim nie spojrzysz w głąb siebie.

 Zmuś ich, aby wspólnie budowali wieżę, a uczynisz ich braćmi. Ale jeśli chcesz, aby się znienawidzili, rzuć im ziarno.

 Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie...

 Wymówka jest gorsza od kłamstwa,
bo jest kłamstwem, przy którym obstajemy.

 Nic tak nie niszczy człowieka od środka, jak udawanie, że wszystko jest dobrze.

 Dlaczego ocaleni pozostają bezimienni – jakby ciążyła na nich klątwa –
a poległych otacza się czcią?
Dlaczego czepiamy się tego,
co utraciliśmy, ignorując to,
co udało nam się zachować?

 Grzesznik to człowiek, który nie ma dość woli, aby nie kochać zła.

 Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.