Ziemia, ojczyzna ludzi.

  W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.

 Zaiste, chciałoby się powiedzieć,
że ludzie są diabłami na ziemi,
a zwierzęta dręczonymi
przez nich duszami.

 Mam taki charakter, który czasem łatwo skrzywdzić i choć nie widać ran, na pewno pozostaną blizny.

 Człowiek jest najgorszym źródłem prawdy o sobie.

 Szczęście człowieka jest w jego woli.

 Zaufanie to odwaga, wierność to siła.

 Człowiek nie dostrzega ważnych chwil w życiu, rozumie to dopiero wtedy, gdy jest już za późno.

 Ty nie wiesz, jak okrutnie cierpieć umiem.

 Kiedy ludzie są tego samego zdania co ja, mam zawsze wrażenie, że się pomyliłem.

 Oceniając człowieka pomyśl,co byłby wart, gdyby nie był na stanowisku.