Towarzystwo człowieka możnego nie jest godne zaufania.

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Ludzie potrafią sobie zaszkodzić na tyle sposobów,
alkoholem, narkotykami, ale również doborem partnerów.

 Tego gatunku ludziom nic się nie grozi, nim nie spełnią swego zadania.

 Nie rozumiem ludzi, którzy sami ze mnie zrezygnowali, odepchnęli mnie i zerwali kontakt, a potem wracają i są zdziwieni, że już na nich nie czekam.

 Nie wiąż się nigdy z człowiekiem, dla którego środkiem jest to, co tobie celem.

 Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.

 Nadzieja –
siostra dobrych snów,
matka białych bzów,
zawsze młoda jak wiosenny nów.

 Wiedzieć, co człowiek zrobił, a wiedzieć, kim jest, to dwie różne sprawy.

 Głupcy pytają innych, mądry człowiek pyta samego siebie.