Ludzie często biorą swoją wyobraźnie ...
Ludzie często biorą swoją wyobraźnie za uczucie. Myślą, że się nawrócili kiedy myślą o tym żeby się nawrócić.
Rozdwojenie człowieka to koniec człowieka.
Każdy pochlebca żyje na koszt człowieka, któremu schlebia.
Ludzie nigdy nie są tak dobrzy ani tak źli jak ich opinie. Między dobrymi wszystko dobrze się układa.
Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez - nie jest prawdziwym człowiekiem.
Ludzie popełniają błędy. Dokonują niewłaściwych wyborów. Lecz zawsze mogą się zmienić.
Człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wielu rzeczy, ale nigdy nie przyzwyczai się do samotności...
Nie okłamuj kogoś, kto ci zaufał i nie ufaj komuś, kto cię okłamał.
Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.
Mądry człowiek mówi tylko o tym, na czym się zna.
Ludzie odpłacają ci tym, czego mogą spodziewać się po tobie.