Ludzie nigdy nie są tak ...
Ludzie nigdy nie są tak dobrzy ani tak źli jak ich opinie. Między dobrymi wszystko dobrze się układa.
Naprawdę silni ludzie nie
tłumaczą, dlaczego wymagają szacunku. Po prostu nie zadają się z kimś, kto im szacunku nie daje.
Wykształcenie tworzy masy ludzi, którzy potrafią wprawdzie czytać, ale nie są w stanie wybrać rzeczy godnych przeczytania.
Ludzie są przewrotni nie tyle z powodu bogactwa, ile z powodu chęci posiadania go.
Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej
lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią,
ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko
paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą,
tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie".
Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
Najstarszym i najsilniejszym uczuciem znanym ludzkości
jest strach, a najstarszym i najsilniejszym rodzajem strachu jest strach przed nieznanym.
Prawdziwym szacunkiem nie jest to, jak zachowujemy się przy danej osobie, ale to, jak mówimy o niej, kiedy nie ma tej osoby w naszym towarzystwie.
Gdy grają bogowie, szukają struny nietkniętej przez ludzi.
W obliczu śmierci
wszyscy jesteśmy samotni.
Opiekować się istotą ludzką wcale nie jest rzeczą prostą.
Pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie.