Zawsze istnieje człowiek bardziej cierpiący ...

 Ja nie szukam, ja znajduję.

 Jednym z największych wyzwań w życiu jest bycie sobą w świecie, który próbuje sprawić byś był jak reszta.

 Ludzi coraz więcej,
a człowieka coraz mniej.

 Kiedy człowiek staje po stronie sprawiedliwości, zaczyna być bardzo samotny.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.

 I jak tu nie być optymistą,
gdy moi wrogowie okazali się
takimi świniami jak przewidywałem.

 Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Być może istnieje nawet możliwość wyzwolenia całkowicie nowych funkcji operacyjnych czy poznawczych mózgu u człowieka, które nigdy dotychczas nie wytworzyły się jeszcze w sposób naturalny. Mózg jest przecież układem nadmiarowym, co wykazała dobitnie chociażby historia człowieka (porównajmy praczłowieka z człowiekiem współczesnym). Możliwe więc, że kiedyś będziemy mieli więcej fantazji i zaczniemy przekształcać także człowieka, bo
do tej pory przekształcaliśmy rzeczywistość.

 Gdy wszyscy wiedzą, że coś jest niemożliwe, przychodzi ktoś, kto o tym nie wie... i on to robi!

 Człowiek najgłośniej wydziera się w pieluszkach.Potem stopniowo spuszcza z tonu.