Istnieją na świecie ludzie, którzy ...

 Największy jest ból, gdy rany zadają najbliżsi. Nieszczęścia temperują ludzi.

 Mogę mieć bałagan w szafie, ale w uczuciach lubię mieć porządek.

 Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.

 Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a na­wet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.

 Pociechy udziela niebo. Od ludzi oczekuje się pomocy.

 Człowiek bardzo się uskarża przy każdym bólu, a tak rzadko się cieszy, gdy go nie czuje...

 Ale się człowiek zhardzieje,
Gdy mu się dobrze dzieje;
Więc też, kiedy go Fortuna omyli,
Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.

 Ludzie tego samego poziomu łączą się między sobą bardzo łatwo.

 Czasem zależy nam na kimś i
lubimy spędzać z nim czas, ale
to nie wystarcza, żeby być razem.

 Pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie.