Rzeczą człowieka jest walczyć,a rzeczą ...

 Jeśli człowiek zbyt dużo myśli, znika wszelka wiara.

 Być człowiekiem, to w istocie być odpowiedzialnym. To znać wstyd
w obliczu nędzy, chociaż ona nie wydaje się od nas zależna. To być dumnym ze zwycięstwa, które
odnieśli nasi towarzysze. To
kładąc swą cegłę czuć, że się
bierze udział w budowie świata.

 W życiu najważniejsza jest umiejętność dzielenia ludzi na tych wartościowych, oraz tych, których należy błogosławić prostym "Mam cię w dupie".

 Szczęście człowieka na ziemi zaczyna się dlań wtedy, gdy zapominając o sobie zacznie żyć dla bliźnich.

 Człowiek jest dla człowieka pierwszą rzeczywistością.

 Tak naprawdę wszyscy potrzebujemy towarzystwa. Bycie samotnym wilkiem już wyszło z mody.

 Człowiek jest jedyną istotą w przyrodzie zdolną do bezinteresownego świństwa.

 Społeczeństwo musi koniecznie dowartościować znaczenie pracy i na nowo "wytarować" stosunek między człowiekiem a pracą. Czyż kryzys pracy z jego bólami porodowymi nie jest przypadkiem wołaniem o człowieka jutra?

 Najszlachetniejsze serce jest to, które raczej da się skaleczyć, niż samo zadraśnie.

 Gdyby na moment pozbawić człowieka świadomości, wszystkich wspomnień
i zdolności racjonalnego myślenia, pozostałość byłaby czysta i straszna.