Ludzie są aktorami na scenie ...

 Największy jest ból, gdy rany zadają najbliżsi. Nieszczęścia temperują ludzi.

 Żadne tzw. problemy ludzkie nie dadzą się rozwiązać. One są tylko po to, aby je przeżyć. A to właśnie jest najtrudniejsze.

 Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.

 To się nie zdarza, żeby
cokolwiek było tak, jak już było.

 Głupotą jest znikać z życia kogoś, kto ustawił nas na pierwszym miejscu. Kto oddał nam swoje serce, duszę i emocje. Uciec bez słów okrywając dnie i noce tej osoby ciszą, pustką i zastanowieniem. Nie róbcie tego. Nie odchodźcie od dobrych ludzi, myśląc, że na nich nie zasługujemy. Możecie im zniszczyć życie.

 Kiedy nic już nie ma, wszystko ci odebrano, pozostaje tylko nadzieja - nadzieja do samego końca.

 Nikt nie jest wdzięczny za wepchnięcie mu w gardło ciężkostrawnej prawdy

 Uważam, że wszystko to, co człowiek pomyśli sobie, nie mogąc zasnąć, nie powinno nigdy zostać pomyślane. To są myśli zbędne, odpady dziennego myślenia, coś, czego nasz aktywny umysł nie chciał pomyśleć w dzień, a teraz, mając tyle czasu do dyspozycji, czuje się w obowiązku wykorzystać. Nie wiem: ta myśl przyszła mi do głowy pewnej bezsennej nocy,
a więc pewnie też jest do wyrzucenia.

 Przecenianie możliwości danego człowieka może okazać się najdroższym ze wszystkich luksusów.

 Ludzie są aktorami na scenie świata. Warto jednak być także widzem.