Ludzie wstydzą się dziś, że ...
Ludzie wstydzą się dziś, że ciągle jeszcze wstydzą się tego,czego wstydzili się dawniej.
Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.
Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak traktuje kogoś, kto nie może mu się w żaden sposób odwdzięczyć.
Odpowiedź ust własnych cieszy człowieka, jak miłe jest zdanie stosowne!
Kiedy widzimy ciągle tych samych ludzi (…)
stają się oni w końcu częścią naszego życia.
A skoro są już częścią naszego życia, to chcą
je zmieniać. Jeśli nie stajemy się tacy, jak tego oczekiwali, są niezadowoleni. Ponieważ ludziom wydaje się, że wiedzą dokładnie jak powinno wyglądać nasze życie. Natomiast nikt nie wie, w jaki sposób powinien przeżyć własne życie.
Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest.
Każdy czyn, każda myśl, każdy sąd ludzki ma wartość tylko przez pracę i dla pracy; ona jest najwyższym sprawdzianem społecznym, etycznym i estetycznym.
Panować można nad tym, co się myśli, ale nie nad tym, co się czuje.
Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do łóżka i o niczym więcej nie słyszeć.
Dzieciom czas płynie o wiele wolniej niż dorosłym.
Gdy bieda wciąż trwa, nie ma prawdziwej wolności.