Człowiek nie jest nigdy tak ...

 Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.

 Człowiek miłujący spokój jest bardziej potrzebny niż mędrzec.

 U wielu ludzi spokój jest odrętwieniem,wzruszenie wściekłością.

 Człowieka, którego nazywamy
dziś specjalistą, dawniej nazywano człowiekiem o jasnych poglądach.

 Człowiek dobrze się mający, niezależnie od swych zalet, zawsze rozczarowuje.

 Dobry człowiek woli sam cierpieć, niż na cierpienia drugich patrzeć.

 Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.

 Pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie.

 Człowiek ukuwa sobie maksymy, żeby zapełnić dziury we własnym charakterze.

 Człowiek myślący niczego nie przyrzeka z wyjątkiem tego, że pozostanie myślącym człowiekiem.