Zbyt dobrze znam ludzi,aby nie ...
Zbyt dobrze znam ludzi,aby nie dostrzec,że obrażony zawsze przebacza,ale obrażający nigdy.
Tylko poważny stosunek do cierpienia upoważnia człowieka do żartu.
Być człowiekiem znaczy podlegać władcy, któremu na imię cierpienie.
Niedobrze działoby się na świecie, gdyby ludzie kierowali się wyłącznie samymi odruchami, nie uciekając się do rozsądku.
Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.
Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.
Są pewne pytania, których się nie zadaje z obawy przed odpowiedzią.
Telewizja w towarzystwie jest dziełem zbiorowym ludzi milczących.
Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak traktuje kogoś, kto nie może mu się w żaden sposób odwdzięczyć.
Gdyby ludzie byli dobrzy tylko
ze strachu przed karą albo w nadziei
uzyskania nagrody, byłoby to bardzo przykre.
Najpodlejszy z ludzi to ten, któremu spełniły się wszystkie marzenia.