Nie boję się wcale tych ...

 Czasami myślimy, że kogoś kochamy
i później na siłę staramy się wejść w tą miłość. Kończymy, bo okazuje się, że to wcale nie było to. Aż w końcu nadchodzi ten moment, w którym dociera do nas, że to właśnie było to, tylko nie do końca oswojone, niezupełnie otwarte, zbyt
mało nam znane. Dajcie sobie czas.

 Zbyt dobrze znam ludzi,aby nie dostrzec,że obrażony zawsze przebacza,ale obrażający nigdy.

 Ludzie są zawsze nieprzyjaciółmi przedsięwzięć, w których widzą trudności.

 Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.

 Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.

 Nie ma człowieka tak małego, żeby jako nieprzyjaciel nie mógł szkodzić.

 ...Ilekroć wstaję rano z łóżka i spoglądam w lustro, mam ten sam problem. Jakże trudno mi zaakceptować fakt że ta czarna plama otoczona bladym światłem, to moja gęba...

 Dawanie samo w sobie jest doskonałą radością.

 Z czasem człowiek uczy się mieć po prostu wyje*ane.

 Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.