Pewnego popołudnia położyła się, cierpiąc z miłości, tak jak nigdy dotąd nie cierpiała.

 Grzesznik leży, pokutnik dźwiga się na nogi,A święty stoi prosto, gotowy do drogi.

 Największy jest ból, gdy rany zadają najbliżsi. Nieszczęścia temperują ludzi.

 Nie sądź ludzi po zachceniach, ale prawdy szukaj w czynie.

 Okazja nie tylko czyni złodzieja,ale także wielkich ludzi.

 Będąc człowiekiem nie jestem bliższy nieskończoności niż gdybym był mrówką, ale też nie jestem dalszy niż gdybym był ciałem niebieskim.

 Ogromnie wiele słów potrzeba, by nie powiedzieć prawdy.

 Niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”.
Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.

 Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak traktuje kogoś, kto nie może mu się w żaden sposób odwdzięczyć.

 Ludzie są sobie bliżsi, świat się przeludnia.