Tylko słowo wolność potrafi mnie jeszcze porwać.

 Dwojako chybiamy w naszych stosunkach z ludźmi: gdy ich krzywdzimy i gdy im nie pomagamy, choć pomóc możemy.

 Czekanie jest zdrowe. (...) Człowiek czuje, że ma coś przed sobą.

 The reasonable man adapts himself to the world;the unreasonable man persists in trying to adapt the world to himself. Therefore all progress depends on the unreasonable manrozsądny człowiek przystosowuje się do świata;nierozsądny człowiek usiłuje wytrwale dostosować świat do siebie. Dlatego cały postęp zależy od nierozsądnych ludzi.

 Wybacza się niemal wszystko, tylko nie samemu sobie.

 Nie wiąż się nigdy z człowiekiem, dla którego środkiem jest to, co tobie celem.

 Jednostka gubi się w gąszczu wieżowców, pomiędzy sznurami kolorowych samochodów, bezustannie natrafia na swoje odbicie: przegląda się w gładkich karoseriach, szklanych witrynach, spotyka swój schematyczny obraz w płachtach plakatów
i świetlnych reklamach.

 Każda prawda jest prawdziwa
tylko do pewnego stopnia. Jeżeli przekracza granice, pojawia się kontrapunkt i przestaje być prawdą.

 Siła małych ludzi leży w ich liczbie.

 Uważam, że wszystko to, co człowiek pomyśli sobie, nie mogąc zasnąć, nie powinno nigdy zostać pomyślane. To są myśli zbędne, odpady dziennego myślenia, coś, czego nasz aktywny umysł nie chciał pomyśleć w dzień, a teraz, mając tyle czasu do dyspozycji, czuje się w obowiązku wykorzystać. Nie wiem: ta myśl przyszła mi do głowy pewnej bezsennej nocy,
a więc pewnie też jest do wyrzucenia.