Od grzechu i mądrość człowieka ...
Od grzechu i mądrość człowieka nie uwolni, popełnić go może każdy.
Ludzie znają całą prawdę i jeszcze coś więcej. I to coś więcej jest najgorsze.
Głęboką wodą plan w sercu człowieka, czerpie z niej człowiek przemyślny.
Nie przyjemność, nie chwała,
nie władza – wolność, wyłącznie wolność.
Ludzie giną najczęściej wpadając na cudze pomysły.
We mnie jest dwu
ludzi, jeden zupełnie rozsądny,
drugi wariat. Który zaś zwycięży?
Okazuje się, że jestem taki jak wszyscy ludzie – widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.
Lubię patrzeć oczyma wewnątrz zwróconymi w świat, co się niezmierzony sam w człowieku stwarza.
Biedny jest człowiek, który pożąda wielu rzeczy.
To dziwne, ale kiedy człowiek się czegoś boi i oddałby wszystko, byle tylko spowolnić upływ czasu, czas ma okropny zwyczaj przyspieszania swego biegu.
Człowiek bardzo się uskarża przy każdym bólu, a tak rzadko się cieszy, gdy go nie czuje.