Kiedy czynisz dobro, wdzięczność ludzi ...
Kiedy czynisz dobro, wdzięczność ludzi bywa tak przelotna i lekka jak piórko. W przeciwieństwie do niego błędy, które popełniasz, wywołują gniew ciężki jak ołów.
Ostatnia osoba, o której myślisz przed zaśnięciem, to osoba która jest powodem twojej radości, albo smutku.
Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.
To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.
Jakże uroczą istotą jest człowiek, jeżeli jest człowiekiem.
Jeśli przyjmiesz do siebie zabiedzonego psa i sprawisz, że zacznie mu się dobrze powodzić – nie ugryzie cię. Na tym polega zasadnicza różnica między psem a człowiekiem.
Kłamać nigdy nie wolno, ale nie zawsze trzeba całą prawdę mówić.
Człowiek jest nikczemnością zdolną czasami się zawstydzić.
Jeden człowiek jest nikim. Dwoje ludzi to już nacja.
I jak tu nie być optymistą,
gdy moi wrogowie okazali się
takimi świniami jak przewidywałem.
Nie oczekuj zbyt wiele od upadłego człowieka.