Każdy osioł potrafi być dobrym ...

 Pisanie to ciężki kawałek chleba,
który rzadko bywa sprawiedliwie wynagradzany.

 Często pozory łudzą słabe oczy.

 Można skonać pod drzwiami

ludzi, którzy za ludzi się mają.

 Tylko ci którym ufasz, mogą cię zdradzić.

 Człowiek stworzył maszynę, a maszyna człowieka zrobiła swoim niewolnikiem; maszyna będzie się rozrastać i potężnieć do nieskończoności i również wzrastać i potężnieć będzie niewola ludzka.

 Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.

 Ludzie, którzy nigdy nie mają czasu, najmniej pracują.

 Bliźni to nie ten którego lubię; to każdy, który się do mnie zbliża; każdy bez wyjątku.

 Normalność nie jest kwestią statystyki.