Skórka jabłka jest złoto-malinowa, lecz w środku, w miąższu, tkwi robak.
Wbrew pozorom to robak, a nie skórka jabłka stanowi dowód, że owoc dojrzał. Złota skórka niekiedy kryje kwaśny owoc, robak zaś ciągnie tylko do słodyczy. Nie myśl, że robaczywe jabłko jest niezdatne do jedzenia. Robak je tylko napoczął, właśnie dlatego, że jest soczyste i słodki.
Robak żyje dzięki temu. Nikt go nie lubi, a przecież on chce tylko żyć.
Moja i twoja nadzieja uczyni realnym krok w chmurach.
Moja i twoja nadzieja pozwoli uczynić dziś cuda.
Niech znikną grzesznicy z ziemi i niech ludzi nieprawych nie będzie!
Mówisz: ciałem człowieczym trzeba schodzić nisko, najniżej,
bo radosna w locie tym wieczność jest kołyską zrodzoną na krzyżu.
Jesteśmy myślami pełnymi uczuć
i uczuciami, które chcemy zrozumieć.
Można znieść wszystko, na co się człowiek zdecyduje.
Nie można człowieka pozbawić cząstki wolności, nie pozbawiając go wolności całkowicie.
Nie okłamuj kogoś, kto ci zaufał i nie ufaj komuś, kto cię okłamał.
Pieniądz, który człowiek posiada, to swoboda; ten, za którym goni, to niewola.
Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.
