Czas jest bezwzględnym rzeźbiarzem ludzi.

 Nigdy człowiek nie jest tak wielki jak wtedy, gdy klęczy.

 Niegodziwcy publicznie śmieją się z dobrych ludzi, zaś skrycie respektują ich i nienawidzą.

 W sumie jedyne rzeczy, które mają
w życiu znaczenie, są cholernie
proste. Rodzina, przyjaciele,
bezpieczeństwo i zdrowie.

 Mówisz: ciałem człowieczym trzeba schodzić nisko, najniżej,
bo radosna w locie tym wieczność jest kołyską zrodzoną na krzyżu.

 Można skonać pod drzwiami

ludzi, którzy za ludzi się mają.

 Człowieka można poznać po ramieniu, po tym, jak patrzy, jak się uśmiecha, ile ma dobra w oczach. A przede wszystkim w sytuacjach rewolucyjnych, fanatycznych, skrajnych i nieprzejednanych. Czy przyjdzie w gorączce, czy przyniesie leki, czy stanie po dobrej stronie (Twojego łóżka), wytrze łzy, przyniesie herbatę, kawę, cokolwiek. Jaka będzie jego ręka, kiedy zdarzy się Twój sukces, jakie będzie serce. Czy zazdrosne czy dobre? Człowieka można poznać po tym, jak mocno się dzieli i jak mocno przeżywa. Po wrażliwości w dłoniach. Po uśmiechu w duszy.

 Człowiek to jedyne zwierzę które się rumieni. I jedyne, które ma za co.

 Żałuję tego, co powiedziałam wczoraj. Dopiero rano wymyśliłam lepsze obelgi...

 Jak cudownie byłoby móc,
przyprowadzić z powrotem
z nieba kochaną przez nas
osobę, aby spędzić z nią tylko
ten jeden, jedyny, ostatni
dzień na ziemi...

 Człowiekowi jest dana władza tylko nad samym sobą.