[...] wszyscy wrażliwi ludzie cierpią. To jest nieuchronne.

 Człowiek nie może niczego nauczyć drugiego człowieka, może mu tylko dopomóc znaleźć prawdę we własnym sercu

 Język zawsze nas zdradza; mówi prawdę,
kiedy chcemy skłamać i rozpływa się w bezkształcie
wtedy, kiedy najbardziej zależy nam na precyzji.

 Najlepszym sposobem, by być szczęśliwym u boku drugiego człowieka jest nauczyć się być szczęśliwym w pojedynkę. Wtedy towarzystwo jest kwestią wyboru, nie potrzeby.

 Człowiek tworzy jakąś rzeczywistość, a potem staje się jej ofiarą.

 Człowiek poprzez człowieka.
Człowiek względem człowieka.
Człowiek stwarzany człowiekiem.
Człowiek spotęgowany człowiekiem.
Czy to moje złudzenie, że widzę w tym utajoną nową rzeczywistość?

 Z przeszłością należy się rozstać nie dlatego, że była zła, lecz dlatego, że jest martwa.

 Ze wszystkich ruin świata,bez wątpienia najbardziej smutną jest ruina człowieka.

 Racja jest jak dupa. Każdy ma swoją.

 Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.

 Gdyby ludzie myśleli o tym, co mówią, to nie mówiliby tego, co myślą.