[...] wszyscy wrażliwi ludzie cierpią. To jest nieuchronne.
[...] wszyscy wrażliwi ludzie cierpią. To jest nieuchronne.
Rzetelny znawca ludzi powinien przede wszystkim pamiętać o tym, że ludzi znać niepodobna.
Życie człowieka ma kolor jego wyobraźni.
Niektórym ludziom, aż się chce przybić piątkę!
W twarz...
Krzesłem...
Do ludzi nigdy nie trafia, co im się mówi, muszą odkrywać to sami.
Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.
Niebo leczy, a lekarz bierze honoraria.
– Po co ci był ten rewolwer? – spytał.
– Abym mógł ufać ludziom.
Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez. I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.
Z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś
człowieka, nienawidzimy w jego obrazie
czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza
nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma.
Najlepiej człowiek prosi, kiedy dziękuje.