Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.

 Tutaj bycie w dobrej formie niczemu
nie służy. Liczy się tylko doskonałość.

 Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.

 Kłamstwo głoszone jako prawda doprowadza do wściekłości.

 Czasami ludzie wokół ciebie
nie będą rozumieć twojej drogi.
Nie muszą, ona nie jest dla nich.

 Kompromis z losem... o, stara to droga!Prawie tak stara jak sam ród człowieczy.

 Rady starych ludzi dają światło, ale nie ogrzewają - tak jak słońce zimą.

 [...] wszyscy wrażliwi ludzie cierpią. To jest nieuchronne.

 Człowiek jest obywatelem dwóch światów. Wchodząc na drabinę Darwina(drabinę ewolucji biologicznej), zszedł równocześnie z drabiny Jakubadrabiny duchowego pochodzenia od Boga

 - No i tak się zdarzyło, że zakochałem się w niej dokładnie wtedy, gdy ona odkochała się we mnie. Niezła ironia losu, co nie?
- To nazywasz ironią losu? Ja dostałem wpierdol na ulicy Sympatycznej.