Istoty ludzkie mówią jedno, myślą drugie, a robią jeszcze co ...

 Zazdroszczę ci. W każdej chwili możesz odejść ode mnie. A ja od siebie nie mogę.

 Jak cudownie byłoby móc,
przyprowadzić z powrotem
z nieba kochaną przez nas
osobę, aby spędzić z nią tylko
ten jeden, jedyny, ostatni
dzień na ziemi...

 Wielu ludzi pod pojęciem myśleniarozumie tylko przegrupowanieich własnych przesądów.

 Kolejność poznawania rzeczy stanowi ostatecznie o indywidualności człowieka.

 Człowiek nieskończenie przerasta człowieka.

 I cóż dalej, szary człowieku?

 Ludzie dobrzy dla zwierząt bywają potworni w stosunku do bliźnich swoich.

 Ludzie zbyt szybko wymieniają się słowami, imionami, myślami. A potem znikają.

 Człowiekowi szkodzi, kiedy jest zniewolony, ale też jeśli ma za wiele wolności.

 Przeszłość ma wpływ na wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.