Istoty ludzkie mówią jedno, myślą drugie, a robią jeszcze co ...

 Prawda, że gwiazdy mówią.
Ale prawdę mówią, kiedy nie są jeszcze gwiazdami.

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.

 Dlaczego uwierzyłaś w kłamstwa, a nie wierzysz w prawdę?

 Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.

 Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.

 Dlaczego ocaleni pozostają bezimienni – jakby ciążyła na nich klątwa –
a poległych otacza się czcią?
Dlaczego czepiamy się tego,
co utraciliśmy, ignorując to,
co udało nam się zachować?

 Tylko człowiek który ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może wyrazi się On czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał. Reasumując - Zrań mnie prawdą ale nigdy nie pocieszaj mnie kłamstwem.

 LUDZKA NATURA
Ludzie zawsze będą gadać.

 "Mieć" zaufanie. Nigdy się nie "ma" zaufania. Zaufanie to nie jest coś, co się posiada. To coś, czym się obdarza. "Darzy się" zaufaniem.

 Należy energicznie usiłować odeprzeć kłamstwo i fałsz przez odwołanie się do źródeł, pamiętając, że pierwszym obowiązkiem historyka jest nie dopuścić do kłamstwa, drugim zaś – nie bać się powiedzieć prawdy.