Najszczęśliwsi są zawsze ludzie przeciętni, to przecież od dawna wiadomo.

 Nic tylko chłód i pustka.

 Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez - nie jest prawdziwym człowiekiem.

 Człowiek znacznie więcej wie, niż rozumie.

 (...) przekonałam się, że porządnych ludzi można szukać ze świecą.

 Zbyt wielu ludzi wydaje pieniądze, których NIE ZAROBILI, na rzeczy, których NIE POTRZEBUJĄ, by zaimponować ludziom, których NIE LUBIĄ.

 Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 I cóż dalej, szary człowieku?

 Ludzie mogą wątpić w to co mówisz,
ale uwierzą w to co robisz.

 Zastanawiające jak wielu spośród kastratów na temat sztuki śpiewa basem.

 W najlepszym wypadku
zaufanie jest próżnym zajęciem.
W najgorszym może doprowadzić do śmierci.