Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Gdy chcemy przechytrzyć innych mówmy prawdę. Nikt nie uwierzy i wszystkich wyprowadzimy w pole.

 Kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. Za bardzo się do nich przywiązywałam i za szybko ufałam. Dzisiaj to ja się od nich oddalam i czekam na ich krok. Dzisiaj to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. Zmieniłam się. Zrozumiałam, że nie warto się ścierać dla kogoś, kto nie ściera się dla ciebie. 

 Gdy wyeliminujesz wszystkie potencjalne wyjaśnienia, pozostaje rozwiązanie niezależnie od tego, jak bardzo może być nieprawdopodobne.

 Najmniejszych ludzi możemy odnaleźć za największymi meblami biurowymi.

 Kontakt z ludźmi zużywa mnie. Absolutnie nie rozumiem, w jaki sposób ludzie interesu, politycy, handlowcy potrafią spotykać się z tyloma ludźmi i szlag ich nie trafia.

 Wtedy pycha człowieka będzie poniżona, a upokorzona ludzka wyniosłość.

 Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożniejszy.

 Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.

 Człowiek, który chce być tylko człowiekiem, szybko nim przestanie być.

 Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.