Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Nie każdy musi być wielkim człowiekiem - być człowiekiem to już bardzo dużo.

 Ludzie często biorą swoją wyobraźnie za uczucie. Myślą, że się nawrócili kiedy myślą o tym żeby się nawrócić.

 Człowiek, który zawsze chce być dowcipny, najczęściej bywa śmieszny.

 W ludziach cenię tylko odwagę, całą resztę można udawać.

 Człowiek nieskończenie przerasta człowieka.

 Człowiek rozsądny myśli o swoich kłopotach tylko wtedy, gdy myślenie o nich ma jakiś sens; w innych chwilach myśli o czym innym, albo jeśli to jest możliwe nie myśli w ogóle o niczym.

 Ile ludzi, tyle zdań.

 Kłamstwo zwizualizowane nazywamy reklamą.

 W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.

 Kto trzęsie drzewem prawdy, temu padają na głowę obelgi i nienawiść