
To absurd twierdzić, że człowiek jest dobry albo zły. Człowiek ...
To absurd twierdzić, że człowiek jest dobry albo zły. Człowiek jest i dobry, i zły.
W jakimś momencie trzeba dopuścić
do siebie myśl, że ktoś już nie wróci i nie będzie "długo i szczęśliwie".
To przerażające jak mili potrafią być ludzie, kiedy tylko czegoś od nas chcą.
I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i zbronował duszę, na tym gruncie użyźnionym krwią własną i skropionym niewidzialnymi dla świata łzami wyrosła osobliwa roślina: współczucie powszechne, ogarniające wszystko - ludzi, zwierzęta, nawet przedmioty, które nazywają martwymi.
Czarodziejskim kluczem do bram mądrości nie jest refleksja, lecz modlitwa.
To, co pogrąża człowieka, to wcale nie upadek do wody, lecz pozostawanie pod wodą.
Cierpienie ludzkie zawsze jest tajemnicą.
Nikt nie może sądzić drugiego, ponieważ nikt nie zna samego siebie.
A jak wyjdzie śmiesznie? Ludzie się pośmieją i koniec. Wielkość nie boi się śmieszności.
W człowieku tylko żołądek bywai to czasem w pełni zadowolony.
Wszystkie ciemności są do siebie podobne, a sprawy ludzkich nadziei i poszukiwań nie mieszczą się w generalnych sądach.