Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.
Człowiek jest tajemnicą - z tajemnicy przybywa i w tajemnicę odchodzi.
Jednak gdy otwieram
oczy, jestem sama. I już
wiem, że czekałam za długo.
Człowieka, którego nazywamy
dziś specjalistą, dawniej nazywano człowiekiem o jasnych poglądach.
Polityka, która osłabia siłę moralną, tęgość charakteru, poczucie odrębności, uczciwość obywatelską – taka polityka chociażby największymi zdobyczami pochlubić się mogła, jest w ostatecznym rezultacie dla narodu zgubna.
Znać drugiego człowieka, to nie znaczy
wiedzieć jaki jest jego ulubiony kolor, dzień
czy owoc. Znać drugiego człowieka, to znaczy
wiedzieć jakie słowo doprowadzi go do łez,
a jakie do śmiechu. Umieć go pocieszyć,
a zarazem smucić się razem z nim.
Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.
Ludzie wiele mówią o znakach.
Ale sami nie wiedzą dokładnie, o czym mówią.
Fundamentalnym faktem ludzkiej egzystencji jest człowiek z człowiekiem.
Człowiek musi być silniejszy niż zło, które go otacza, inaczej świat stałby się piekłem.
