Niezależnie od tego, co mówi nasze sumienie, ile przyswoiliśmy doktryn, ...

 Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.

 Człowiek ma dar kochania, lecz także dar cierpienia.

 Jutro, jutro! tylko nie dzisiaj,Mówią ciągle gnuśni ludzie.

 Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata. Człowiek nierozsądny usiłuje dostosować świat do siebie. Dlatego wielki postęp dokonuje się dzięki ludziom nierozsądnym.

 Nie ufam ludziom, którzy są całkowicie pewni tego, co mówią.

 Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.

 Dzieci trzeba tak wychowywać, aby podawały
sobie ręce, a nie podstawiały nogi.

 Człowieka nie poznasz po tym co robi przy innych, lecz po tym jak zachowuje się w samotności.

 Największym szczęściem myślącego człowieka jest pogłębienie tego co można pogłębić i z pokorą przyjąć to czego pogłębić nie można.