Okazuje się, że jestem taki jak wszyscy ludzie – widzę ...
Okazuje się, że jestem taki jak wszyscy ludzie – widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.
Człowiek - to istota, która się
do wszystkiego przyzwyczaja,
i sądzę, że to najtrafniejsze określenie człowieka.
Ludzie potykają się nie o góry, lecz o kopce krecie.
Czy głodni tego świata umierają zbyt cicho, czy syci żyją zbyt głośno?
Tylko ci którym ufasz, mogą cię zdradzić.
Ludzie niechętnie wyzbywają się wad: wolą je równoważyć zaletami.
Niestety najczęściej tak w życiu jest, że nie wiemy komu możemy zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, bo to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć. Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania.
Wściekamy się na siebie, ale czasem warto sobie zadać pytanie: czy gdyby tej osoby zabrakło jutro, czy ja nie będę tęsknić?
Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.
- Ale miałeś iść na północ.
- Północ czy południe, to zależy,
w którą stronę odwrócisz głowę.
Wydaje mi się nawet, że im bardziej idziesz na północ, tym większe szanse, że wylądujesz na południu.
Nic tak nie świadczy o charakterze człowieka, jak
jego pociąg do inteligencji.