Zauważyłem, że nawet ludzie, którzy
twierdzą, że wszystko jest przeznaczeniem
i że niczego nie możemy zmienić rozglądają
się na boki, chcąc przejść przez ulicę.

 Wcale się nie pokłócili, ona po prostu po
kilku tygodniach spojrzała trzeźwym okiem
na to mieszkanie, którego się nie da
posprzątać, na tego mężczyznę, którego
się nie da ocalić. I tyle. I spakowała się. I wyszła.

 Zwyczaje człowieka wykuwająjego los.

 Nigdy w dziejach ludzkich konfliktów tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak nielicznym.

 Mam ochotę uciec stąd,
pozostać sama, zostawić wszystko. Chcę zostać sama i zastanowić się gdzie właściwie prowadzi moje życie.

 Należy energicznie usiłować odeprzeć kłamstwo i fałsz przez odwołanie się do źródeł, pamiętając, że pierwszym obowiązkiem historyka jest nie dopuścić do kłamstwa, drugim zaś – nie bać się powiedzieć prawdy.

 To ciekawe, jak wiele rzeczy człowiek potrafi powiedzieć, kiedy nie chce milczeć.

 Człowiek wie, co ma, ale nie wie, co dostanie.

 Kiedy wszystko inne zawiedzie,
dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.

 Jest broń straszniejsza niż oszczerstwo: to prawda.